Recht doen aan verkiezingsuitslag
Des te opmerkelijker is de keuze voor de DGG. Deze partij is fiks door de kiezer afgestraft voor haar achterkamertjespolitiek en mag terecht dé verliezer van deze verkiezing worden genoemd. Uit niets blijkt dat de DGG haar streken verloren heeft. Vrijwel allemaal dezelfde gezichten zitten weer aan tafel. CDA vertelde in de vergadering vorige week zich juist te willen laten leiden door de wil van de kiezer. Dat staat haaks op de wethouderskandidaat van DGG, die de kiezer niet als raadslid wil vertegenwoordigen. Daarmee wordt de kiezer bepaald niet serieus genomen.
Het is opmerkelijk dat CDA de VVD
heeft uitgesloten van collegedeelname. Als tweede winnaar van de verkiezingen
en met een programma dat naadloos aansluit bij dat van het CDA was samenwerken
een logische stap voor ons geweest. Ook het CDA heeft dit beaamd in alle
gesprekken die we met ze gevoerd hebben. Dat juist het CDA nu als reden
aanvoert dat ze onvoldoende basis zien om met ons in een coalitie verder te
gaan is opmerkelijk. Als ze vanuit hun eigen kracht hadden geredeneerd hadden
ze juist met ons de basis gevormd van een coalitie en andere partijen
uitgenodigd om hierbij aan te sluiten.
De VVD heeft altijd aangegeven met
iedere partij uit de raad samen te kunnen werken. Met onze duurzaamheidsagenda
zagen we samenwerking met de andere winnaar, GroenLinks, juist helemaal zitten.
Waarom het CDA deze logische stap niet heeft gezet, blijft gissen. De
beeldvorming bij ons is dat het CDA zich teveel heeft laten leiden door DGG en
DPM die hebben aangedrongen op de oude coalitie, aangevuld met GroenLinks. Dat
CDA zich nu als marionet van de twee dorpspartijen gedraagt is echt een
zwaktebod van de partij die zoveel kiezers achter zich heeft weten te scharen.
Zij hebben juist een verplichting naar de achterban om dit centrumrechtse gedachtengoed
te laten doorklinken in de politiek de komende vier jaar. Ze stellen hiermee
een groot deel van de keizers teleur en missen een kans om Geldrop-Mierlo echt
vooruit te helpen.
Kortom, we zijn terug naar 2014 met
Groenlinks in plaats van de Socialistische Partij ter linkerzijde. Dat de
verandering waar de kiezer zó naar verlangt hier niet uit gaat komen mag
duidelijk zijn. Hetzelfde telkens proberen met de hoop op nieuwe resultaten is
pure wensdenken. Het CDA laat hiermee de mogelijkheid liggen waar de kiezer om
heeft gevraagd en schuift weer op naar links.
Geen transparant proces
Meteen al blijkt dat de openheid en
transparantie waar het CDA mee campagne heeft gevoerd, van ondergeschikt belang
blijkt. Het debat waarmee men over een raadsprogramma zou gaan praten is
afgezegd. Ook dit is een gemiste kans. De openheid in een proces als dit is van
groot belang. Vanaf maandag gaat de open deur van transparantie dicht en gaat
de formatie van het college beginnen.
Een college waarmee wordt voortgebouwd
op het verleden. Oude wijn in nieuwe zakken, geschonken door degenen die al
decennia meedraaien in de politiek. Eerder hebben zij geen verandering
gebracht, waarom nu dan wel? De frisse wind van de VVD, jong en dynamisch,
staat middenin de samenleving. Bovendien hadden wij met onze jonge fractie de
balans kunnen bewaren, ook gezien het aantal vrouwelijke raadsleden in onze
fractie.
VVD laat het geluid op rechts horen
Wij zijn het onze achterban verplicht
om kritisch te zijn tegenover het komende college. Gaan de pijnlijke dossiers
van de Laco, TMSG, Renescience, en de dreigende tekorten in het sociaal domein
opgelost worden op een manier die onze burgers
miljoenen gaat kosten? Gaan we een verhoging van de OZB tegenmoet?
Autoluwe centra met alle gevolgen van dien voor ondernemend Geldrop en de
daarmee samenhangende banen? Niet als het aan ons ligt.
Wij wensen CDA vanuit de oppositie
alle wijsheid toe en zullen vol energie onze kiezers vertegenwoordigen in de
raad.
We zullen de samenwerking opzoeken
daar waar het algemeen belang wordt gediend. Maar we blijven waakzaam voor de
achterkamertjes en cliëntelisme. Misschien krijgen de kiezers over vier jaar
waar zij 21 maart om hebben gevraagd.